Ithaque, de Konstantinos Kavafis
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εÏχεσαι να΄ναι μακÏÏÏ‚ ο δÏόμος,
γεμάτος πεÏιπÎτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους ΛαιστÏυγόνας και τους ΚÏκλωπας,
τον θυμωμÎνο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
Ï„Îτοια στον δÏόμο σου ποτΠσου δεν θα βÏεις,
αν μÎν΄ η σκÎψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεÏμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους ΛαιστÏυγόνας και τους ΚÏκλωπας,
τον άγÏιο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπÏός σου.
Îα εÏχεσαι να΄ναι μακÏÏÏ‚ ο δÏόμος.
Πολλά τα καλοκαιÏινά Ï€Ïωιά να είναι
που με τι ευχαÏίστηση, με τι χαÏά
θα μπαίνεις σε λιμÎνας Ï€ÏωτοϊδωμÎνους
να σταματήσεις σε εμποÏεία Φοινικικά,
και τες καλÎÏ‚ Ï€Ïαγμάτειες ν΄αποκτήσεις,
σεντÎφια και κοÏάλλια, κεχÏιμπάÏια κι Îβενους,
και ηδονικά μυÏωδικά κάθε λογής,
όσο μποÏείς πιο άφθονα ηδονικά μυÏωδικά
σε πόλεις ΑιγυπτιακÎÏ‚ πολλÎÏ‚ να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ΄τους σπουδασμÎνους.
Πάντα στον νου σου να ΄χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν΄ ο Ï€ÏοοÏισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
ΚαλÏτεÏα χÏόνια πολλά να διαÏκÎσει
και γÎÏος πια ν΄αÏάξεις στο νησί,
πλοÏσιος με όσα κÎÏδισες στον δÏόμο,
μη Ï€Ïοσδοκώντας πλοÏτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ΄Îδωσε το ωÏαίο ταξίδι.
ΧωÏίς αυτήν δεν θα ΄βγαινες στον δÏόμο.
΄Αλλα δεν Îχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βÏεις, η Ιθάκη δεν σε γÎλασε.
΄Ετσι σοφός που Îγινες, με τόση πείÏα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
Quand tu partiras pour Ithaque, souhaite que le chemin soit long, riche en péripéties et en expériences. Ne crains ni les Lestrygons, ni les Cyclopes, ni la colère de Neptune. Tu ne verras rien de pareil sur ta route si tes pensées restent hautes, si ton corps et ton âme ne se laissent effleurer que par des émotions sans bassesse. Tu ne rencontreras ni les Lestrygons, ni les Cyclopes, ni le farouche Neptune, si tu ne les portes pas en toi-même, si ton cœur ne les dresse pas devant toi.
Souhaite que le chemin soit long, que nombreux soient les matins d’été, où (avec quelles délices!) tu pénètreras dans des ports vus pour la première fois. Fais escale à des comptoirs phéniciens, et acquiers de belles marchandises: nacre et corail, ambre et ébène, et mille sortes d’entêtants parfums. Acquiers le plus possible de ces entêtants parfums. Visite de nombreuses cités égyptiennes, et instruis-toi avidement auprès de leurs sages.
Garde sans cesse Ithaque présente à ton esprit. Ton but final est d’y parvenir, mais n’écourte pas ton voyage: mieux vaut qu’il dure de longues années, et que tu abordes enfin dans ton île aux jours de ta vieillesse, riche de tout ce que tu as gagné en chemin, sans attendre qu’Ithaque t’enrichisse.
Ithaque t’a donné le beau voyage: sans elle, tu ne te serais pas mis en route. Elle n’a plus rien d’autre à te donner. Même si tu la trouves pauvre, Ithaque ne t’a pas trompé. Sage comme tu l’es devenu à la suite de tant d’expériences, tu as enfin compris ce que signifient les Ithaques.